قرآن ، نهج البلاغه و صحیفه سجادیه : راه نجات از تنها شدن:
اشکال برخی از خانواده ها این است که همه ابعاد وجودی فرزندشان را باهم رشد نمی دهند. آنهایی که ناخواسته در یک یا دو زمینه فرزندشان را تربیت می کنند دچار مشکل تنها شدن فرزندان خود می شوند. یکی از زمینه های کلیدی که لازم است در کنار سایر زمینه ها و توانمندی ها به آن توجه شود، ضرورت مانوس ساختن دلبندمان با قرآن ، نهج البلاغه و صحیفه سجادیه است.
زنان نقش مهمی در ایجاد این انس دارند و محور انس و آرامش درخانواده هستند.
یک جمله هم درمورد واژه «انس» بگویم: انیس شدن و مانوس شدن با هر چیز، ابتدا با درکنارهم قرار گرفتن شروع می شود و به علاقمند شدن و تبعیت ختم می شود. اگر قرآن را بیشتر به فرزندان خود نشان دهیم و به مرور با زیبایی های آن آشنا کنیم مطمئن باشیم به انس منجر خواهد شد.
یکی از خواص مانوس شدن با قرآن و مفاهیم آن، اجتماعی شدن است. به زبان ساده تر بگویم: وقتی کسی در یک موضوع و یا در زندگی خود به جایی برسد که فاصله ای بسیار زیاد بین خود و جامعه همسال خود و یا بین خود و سایر اقشار جامعه ببیند تمایل به جامعه گریزی و خلوت گزینی در غارتنهایی خود پیدا می کند و تنها می گردد یا احساس تنها بودن می کند. انس با قرآن ، بخصوص اگر از دوران کودکی شروع شده باشد موجب می شود این حس جامعه گریزی تعدیل شود. اثرات مفهومی و روانی قرآن کریم به گونه ای است که میل به حضور در اجتماع را افزایش می دهد. نهج البلاغه که سرشار از جملات حکیمانه است خستگی روحی انسان ها را رفع می کند. و در کلام ائمه اطهار علیهم السلام هم آمده و سفارش شده که جان های خود را با کلمات حکمت آمیز استراحت دهید. فرمایشات امیر بیان ( امیرالمومنین ) علیه السلام سرشار از نکات و حکمت های جامعه شناسانه است و نحوه تعامل و ارتباط با جامعه را به ما هدیه می کند.
صحیفه سجادیه هم که از سید الساجدین علیه السلام به ما رسیده زمینه ای مناسب فراهم می کند تا در لحظات و بحران های سخت خود را به ریسمان محبت الهی بیاویزیم و نقشی بسیار موثر در تقویت روانی انسان ها دارد و اگر به شکل صحیح به آن مراجعه کنیم با بار سنگینی از دردها به محضرش خواهیم رفت و سبکبار و شادمان بازخواهیم گشت.
توجه به این سه منبع مهم و تزریق تدریجی مفاهیم آن به فرزندان ، شخصیت آنها را متناسب و زیبا خواهد ساخت. یک نکته را هم عرض کنم که برای مانوس کردن بچه ها با قرآن، نهج البلاغه و صحیفه سجادیه باید به اقتضای سنی بچه توجه داشته باشیم و از شیوه هایی که اجبار و دلزدگی می آورند استفاده نکنیم. قرآن و کلام معصوم (ع) را باید جرعه جرعه به کام فرزندمان بریزیم و با بازی و علاقمندی هایش مخلوط کنیم تا ذائقه اش شیرین شود و به خاطراتی خوش تبدیل شود.
ادامه دارد.
عنوان قسمت بعدی: زیبایی شناسی
از سایت خوب تان ممنونم ! جالب بود !
جالب بود ! با سپاس از سایت خوب تان !